Czytając powieść „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego zatrzymałam się na rozmowie głównych bohaterów o podziale ludzi na zwykłych i niezwykłych. Ludzie zwykli są z natury konserwatystami, przyzwoici, żyjący w posłuchu, zabiegający o bezpieczeństwo świata i pomnażający jego liczebność. Ludzie niezwykli posiadają dar powiedzenia swojego słowa. Popychają świat naprzód i wiodą go do celu. Łamią prawo. Są to często uzurpatorzy ze skłonnością do destrukcji. Domagają się zniszczenia tego co teraźniejsze w imię czegoś lepszego. I jedni i drudzy mają zupełnie takie samo prawo do istnienia.
Kompozycję tworzą: szyszki daglezji i modrzewia, nasiona kłokoczki i tykwy , kasztany i goździki. Górną część kompozycji stanowi dziki mak z szeleszczącymi drobnymi makóweczkami. Na łodyżkach maku zagościły motyle z nosków klonowych.
